– مجالی برای تسلیت گویی یا سلفی گرفتن؟! – لنگرخبر

او برخلاف تعدادی از هم صنفی های خود اهل غر زدن نبود، شاید کمتر کسی گله و شکایت او را شنیده باشد. ما هم به احترام همین روحیه او ترجیح می دهیم به جای نق زدن و خرده گرفتن به برخی از هم وطنان مان که آداب مراسم خاکسپاری را رعایت نمی کنند، صرفا آنچه را در قطعه هنرمندان بهشت زهرا نظاره کردیم، روایت کنیم.
 آنچه پیش رو دارید، گزارش عینی خبرنگار ایسناست.
تمام مسیر پهنه رودکی تا بهشت زهرا به این فکر می کردم که خدا را شکر! مراسم تشییع جنازه آتیلا پسیانی در پهنه رودکی چقدر مرتب بود و منظم! هیچ حاشیه ای نداشت. همچنانکه خود او دوست می داشت، همه چیز با دقت انجام شده بود. چقدر انتخاب سخنران های برنامه خوب بود و بخصوص چهره های جوان تر چه خوب درباره او سخن گفتند، آنچنانکه می توانستی امید داشته باشی که آتیلا در تک تک آنان تکثیر شده و در کنار آثاری که از خود به جای گذاشته، هر یک از دست پرورده هایش، یادگاری دیگری است از این هنرمند.
هنرمندان سلیقه های گوناگونی دارند. گاه سبک و سیاق همکاران خود را دوست نمی دارند و این طبیعی ترین اتفاق در فضای هنر است اما حضور پررنگ چهره های هنری از همه طیف ها و سلیقه ها در مراسم تشییع جنازه آتیلا پسیانی جالب توجه بود.
همه اینها دلگرم کننده است اما این در کنار این دل خوش کنک ها، اتفاقات دیگری هم هست که باید به آن بیندیشیم؛ اتفاقاتی تکراری اما همچنان غریب و ناخوشایند که بخش از آنها را از نظر می گذرانیم:
همچنانکه به قطعه هنرمندان نزدیک می شویم، جماعتی موبایل به دست به انتظار ایستاده اند تا هر چهره آشنایی را شکار کنند. از میان آنان راهی باز می کنیم تا به قطعه هنرمندان نزدیک تر شویم اما هر چه نزدیک تر می شویم، بر شمار صحنه های جالب توجه هم افزوده می شود. در میان انبوه جمعیت تعدادی کودک و نوجوان هم دیده می شود که با مادران یا پدران خود آمده اند. برخی یونیفرم مدرسه به تن دارند. اما فقط این کودکان نیستند که ولع عکس گرفتن با هنرمندان مشهور را دارند، مادران و پدران شان هم همین اندازه مشتاق هستند. حتی جا به جا زنان و مردانی موی سپید کرده را می بینی در حال فیلم گرفتن و پیش خودت فکر می کنی در این اوضاع هرج و مرج، از چه چیزی فیلم می گیرند وقتی که هیچ چیزی به وضوح دیده نمی شود. حتی می شنوی صدای کسانی را که با موبایل به دوستان شان زنگ می زنند و خبر می دهند چهره ای دیگر در حال ورود است و حواس شان باشد که برای عکس و فیلم گرفتن، عقب نمانند!
به هر طریقی که هست، سعی می کنیم از میان خیل انبوه جمعیت راهی باز کنیم. همین که کمی پیش می رویم، امین حیایی، سحر دولتشاهی، علی سرابی، مارال بنی آدم و مهدی پاکدل و امیر آقایی را می بینیم. هیچ مجالی برای تسلیت گویی و همدردی نیست. فقط می گویند این طرف راه بسته است و نیایید.
در این میان پسر نوجوانی در یکی از شلوغ ترین نقاط راه می خواهد با امیر آقایی عکس بگیرد که او با لحنی آرام به پسرک می گوید در مراسم خاکسپاری و روی مزار،  با کسی عکس نمی گیرد.
با رفتن چهره های شناخته شده این خیال خام به سرمان می زند که شاید جلوتر اندک راهی پیدا شود ولی اصلا چنین خبری نیست. در مقابل مادری را می بینیم که کودکی خردسال را به زور از میانه جمعیت رد می کند و از همگان به التماس می خواهد هوای کودکش را داشته باشند چون دست بچه شکسته است!
هنوز جمله این مادر را هضم نکرده ایم که فشار جمعیت بیشتر می شود؛ تابوتی را آورده اند که پیکر بی جان آتیلا پسیانی در آن است. اما زهی خیال باطل اگر فکر کنید فضایی بیابید برای خداحافظی، البته که خداحافظی فیزیکی نه! حتی برای یک خداحافظی خیالی هم، کوچکترین امکانی نیست.
حالا مجری مراسم به اصرار از هم وطنان مان می خواهد اجازه بدهند خانواده آتیلا پسیانی برای آخرین بار با او وداع کنند اما کسی گوشش بدهکار این حرف ها نیست.
ترجیح می دهیم به بخش های دیگر قطعه هنرمندان برویم و تازه آنجاست که بسیاری از دوستان آتیلا را می بینیم؛ کسانی که از خیل جمعیت گریخته اند. احترام برومند، امیر اثباتی، حسین پاکدل، حبیب رضایی، بیژن امکانیان و …
آتیلا پسیانی اولین هنرمندی نیست که در این سال ها به خاک سپرده ایم. در این مدت قطعه هنرمندان بهشت زهرا جمع پر شماری از چهره های هنری ما را در بر گرفته، بنابراین می شد حدس زد که خاکسپاری او نیز همچون دیگر همکارانش مراسمی شلوغ خواهد بود و نیازمند تدابیری است بخصوص که این مراسم روز پنجشنبه بود و بهشت زهرا در این روز معمولا شلوغ تر از همیشه است و حالا پرسش همکاران او این بود که آیا نمی شد در قطعه هنرمندان هم مانند مراسم تشییع جنازه در مقابل تالار وحدت، عبور و مرور افراد را کنترل کرد تا شاهد این وضعیت نباشیم. آیا نمی شد راهروی ورودی قطعه هنرمندان را محصور کرد و افرادی را برای کنترل ورود مراجعه کنندگان مستقر کرد تا دوستان و خانواده این هنرمند بتوانند در شرایط بهتری از او خداحافظی کنند.
اما اجازه بدهید به احترام آتیلا پسیانی بیش از این غر نزنیم و در این غروب پنجشنبه که البته بیشتر به غروب جمعه می ماند، دل مان را خوش کنیم به راه و روش حسین پاکدل که دور از ازدحام و شلوغی ها به بخش های آرام تر قطعه هنرمندان سرک کشیده بود و خاطراتش را از دیگر هنرمندان در ذهن مرور می کرد و خطاب به ما هم گفت: «کار دنیا همین است دیگر! بین رضا حداد هم اینجاست، اکبر عالمی، خسرو سینایی، محمد علی کشاورز، حبیب الله صادقی، می دانی چقدر خاطره در این خاک خفته است!»
بگذارید چشم مان را بر برخی مشاهدات ببندیم که بالاخره مراسم خاکسپاری حرمتی دارد و شان و منزلتی با تفریح و تفرج و سیزده به در متفاوت است. بگذارید بیش از این نگوییم و چشم مان را به نم نم باران پاییزی خوش کنیم که انگار برای آتیلا می بارد!
انتهای پیام

نظر شما:

source